Rozwiązania z zakresu czynników chłodniczych
Przepisy dotyczące gazów fluorowanych stanowią obecnie główne wyzwanie dla branży, ponieważ stwarzają nowe ograniczenia pod względem doboru czynników chłodniczych i wpływają na architekturę systemu. Oferujemy wiele różnych możliwości.
Wyprzedź trendy rynkowe i konkurencję
W firmie Copeland wiemy, że nie każdy czynnik chłodniczy jest odpowiedni do wszystkich zastosowań. Kompleksowa oferta elementów i rozwiązań przeznaczonych do różnych czynników chłodniczych pozwala naszym klientom znaleźć produkt odpowiedni dla ich architektury, aby stworzyć wydajne, zgodne z wymogami dotyczącymi gazów fluorowanych, przyszłościowe systemy. Nasze dostosowane rozwiązania gwarantują optymalną wydajność systemu, obniżają koszty cyklu życia i ograniczają niekorzystny wpływ na środowisko.
Co teraz
Nie ma jednego idealnego czynnika chłodniczego, który pasowałby do wszystkich zastosowań klimatyzacyjnych, chłodniczych i przemysłowych. Dominujące fluorowęglowodory (CFC, HCFC i HFC) gwarantują wysoki poziom wydajności i bezpieczeństwa przy niskich kosztach. Przyczyniają się one jednak do zwiększenia wskaźnika potencjału niszczenia warstwy ozonowej (ODP) i współczynnika globalnego ocieplenia (GWP).
W odpowiedzi na katastrofalne szkody wywołane przez te fluorowęglowodory w Protokole Montrealskim z 1987 r. nakazano wycofanie CFC i HCFC. Pomimo skutecznego odtworzenia warstwy ozonowej wykazano, że alternatywne HFC również wywołują zmiany klimatu, a współczynnik GWP jest znacznie większy niż CO2. Dane szacunkowe wskazują, że stosowanie samych HFC może spowodować wzrost temperatury o 0,5 stopnia.
Takie wyzwania ekologiczne nas jednak nie przerażają.
Podczas gdy HFC są stopniowo wycofywane na całym świecie, znalezienie prawdziwie ekologicznych alternatyw, które maksymalizują korzyści środowiskowe, ekonomiczne i operacyjne, jest bardzo trudne. Przykładami nowej generacji czynników chłodniczych o niskim współczynniku globalnego ocieplenia (LGWP) są związki naturalne, takie jak ditlenek węgla (CO2), węglowodory (HC) i amoniak (NH3), a także mieszaniny HFO i HFO. Polityka środowiskowa musi uwzględniać zalety i wady wszystkich opcji.